Rob Zeeman, wethouder voor KIES Lokaal
De namen stonden in de krant. Vier nieuwe wethouders, maar één was toch echt onbekend. Wie is die Rob Zeeman? KIESlokaal kwam al ogenschijnlijk uit het niets, maar die Zeeman leek ook wel uit de lucht te komen vallen. Wat op zich ook al weer vreemd is want meestal komen zeemannen van zee, maar dat terzijde.
Tja, ik kan mij voorstellen dat ik voor een aantal onbekend ben. Toch ‘loop’ ik al weer een tijdje mee in de politiek van de gemeente Bergen. Op de achtergrond, dat wel. De afgelopen 6 jaar was ik actief als voorzitter van de kiesvereniging van Gemeentebelangen. Eind vorig jaar hebben we met een aantal mensen KIESlokaal opgericht, waar ik ook weer een rol had als voorzitter. De afgelopen maanden hebben we echt hard gewerkt aan een programma, een campagne, een website, e.d. Soms komen zaken dan toevallig goed samen.
Een oprechte mening dat er sprake is van onevenwichtigheden in onze gemeente in combinatie met de juiste mensen op de juiste plaats en op het juiste moment. Blijkbaar viel dat ook op en voor we het wisten kregen we een fantastische verkiezingsuitslag. KIESlokaal wilde deze uitslag ook benutten door zitting te willen nemen in het college. En op dat punt zijn we nu aangekomen. We hebben een mooi evenwichtig akkoord dat ook echt perspectief biedt voor het komende jaar. In het constituerende beraad zijn we ook tot een evenwichtige portefeuilleverdeling gekomen.
Thuis bij Rob Zeeman
Wat mezelf betreft. Ik ben 48 jaar, getrouwd met Karin Weisbeek en we hebben drie dochters (Marin 15, Lieke 13 en Noor 11) Wij wonen al weer 10 jaar in het centrum van Bergen in het voormalig pension ‘Zomerlust’. Een oud huis, maar we hebben het goed opgeknapt. Geïsoleerd waar dat kan, zonnepanelen op het dak en de zonneboiler maakt warm water. De afgelopen 10 jaar heb ik gewerkt bij de gemeente Heerhugowaard. In Heerhugowaard is de gemeentelijke organisatie enorm veranderd. Veel aandacht voor klantgerichtheid, flexwerken en aandacht voor de digivaardigheden van de medewerkers. Ach, dat zal in Bergen niet anders zijn.
Direct na mijn studie Bestuurskunde (Erasmus universiteit) ben ik gaan werken bij het toenmalige ministerie van Verkeer en Waterstaat (de Scheepvaartinspectie) Daar was ik verantwoordelijk voor een afdeling waar documenten werden gemaakt voor zeevarenden (monsterboekjes, vaarbevoegdheidsbewijzen) vergelijkbaar met de paspoorten en de rijbewijzen. Later werd deze afdeling uitgebreid met papierwerk betreffende de Nederlandse koopvaardij-, binnenvaart- en vissersschepen en kreeg ik ook MT-verantwoordelijkheid. Achteraf een zeer leerzame tijd, want veel elementen komen verrassend genoeg nu ook weer terug. Ze zeggen wel eens dat je nooit iets voor niets doet, al lijkt dat soms wel zo. Dat is dus waar.
Ze zeggen ook wel eens dat jongens op hun vader gaan lijken. Hoe het komt, komt het, maar mijn vader was tot zijn overlijden ook al jaren wethouder. Geen idee of ik dat ook zal volhouden, maar ik heb er in ieder geval zin in.