De afspraak is dat we een sluitende begroting willen voor volgend jaar. Punt.

Ergens in mijn eerste week werd ik geconfronteerd met het feit dat er door de Stichting Behoud Historisch Landschap BES, alsook de Stichting Mr. Frits Zeiler (beide streven in dit kader hetzelfde doel na) om handhaving is verzocht met betrekking tot enkele bosschages in de Bergermeerpolder. Beide stichtingen willen kortweg dat deze bosschages worden weggehaald. Ze passen niet in het landschap en de bomen trekken roofvogels aan die weer een gevaar vormen voor de weidevogels. Tja, ik begrijp dat wel, maar een van deze bosschages groeit daar al tientallen jaren en hier is een heel biotoop ontstaan. De vraag is nu of we er wel goed aan doen om dit zomaar om te laten zagen. Om hier een goed oordeel over te kunnen hebben is dit dilemma maandag besproken door het College en enkele ambtenaren. Ook enkele andere dilemma’s werden behandeld (handhaving vaste bewoning recreatiewoningen, oneigenlijk gebruik woningen, e.d) Het doorspreken van dit soort thema’s is belangrijk omdat je zo beter kunt afwegen waar je uiteindelijk het beste aan doet.

Tenminste 40% van het totaal aantal woningen in de sociale sector
Diezelfde dag ook gesproken over de ontwikkelingen op het landgoed De Haaf in Bergen. We hebben met elkaar afgesproken dat ieder bouwproject zo gebouwd moet worden dat tenminste 40% van het totaal aantal woningen tot de sociale sector behoort. De rest mag dan gebouwd worden voor de particuliere sector (de duurdere woningen). Praktisch betekent dit dat de projectontwikkelaar de te bouwen woningen niet allemaal voor de hoogste prijs kan verkopen/verhuren. Het betekent echter ook dat projecten vaak ook niet van de grond komen omdat de particuliere huizen simpelweg te duur worden. De huidige marktomstandigheden zijn ook beslist niet meer optimaal. Dit vereist dus creatievere oplossingen dan voorheen nodig waren.

Ontwerp voor de locatie De Haaf (computertekening)

Het op te spuiten strand in Camperduin biedt perspectief om meer ruimte te bieden aan de paviljoenhouders
Verder ben ik ambtelijk bijgepraat over de ontwikkelingen in Camperduin. Het op te spuiten strand aldaar, biedt perspectief om meer ruimte te bieden aan de paviljoenhouders. Daartoe is een apart beleidsplan gemaakt om deze ontwikkelingen daadwerkelijk vorm te kunnen geven. De provincie Noord-Holland is bereid subsidie te verstrekken als aanjager voor deze ontwikkelingen. Het beeld was dat deze subsidieaanvraag voor 1 juli plaats zou moeten vinden, maar de provincie heeft deze datum verplaatst naar de periode september-oktober. Omdat dit onderwerp op de agenda stond van de raad van afgelopen donderdag (26 juni) wilde ik weten waarom de datum is verplaatst en wat nu de nieuwe datum zou zijn. Ik begreep ook niet waarom de raad nu al een besluit over dit beleidsplan zou moeten nemen. Normaal is het namelijk zo dat dit soort veranderingen in het buitengebied gepaard moeten kunnen gaan van inspraakmogelijkheden. Daar zou – door de deadline voor de subsidieaanvraag van 1 juli – nu geen tijd voor zijn. Dat vind ik een slechte zaak. Ik heb daarom maar aan de gedeputeerde van de Provincie Noord-Holland (Joke Geldhof) gevraagd hoe dit nu precies zit. Zij antwoordde mij via de mail (gestuurd om 01.15 midden in de nacht) een uiterst vriendelijk bericht waarin zij aangaf dat het beleid pas vastgesteld zou moeten zijn voor februari 2015. Op zich ook logisch aangezien de provincie het toetsingskader voor de toewijzing van de subsidies nog moet vaststellen en ook de tijd wil nemen om de subsidieaanvragen te beoordelen. Deze beoordeling vind plaats in februari 2015. Wij hebben dus nog wel tijd om de gebruikelijke inspraak te organiseren. Het onderwerp is om deze reden niet meer besproken in de raadsvergadering.

Hoogheemraadschap
Dinsdagochtend een kennismakingsgesprek met de Heemraad van het Hoogheemraadschap (Cees Stam). Een Heemraad is een soort wethouder, maar dan van de organisatie die er voor zorgt dat wij droge voeten houden. Was een leuk en interessant gesprek. Het Hoogheemraadschap is een belangrijke gesprekspartner voor de gemeente. Veel projecten moeten ook door ‘het Schap’ worden goedgekeurd. www.hhnk.nl

Het gebouw van het Schap staat in Heerhugowaard. Ze hebben het voor de zekerheid, maar op pootjes gezet voor het geval het toch een keer nat wordt!

De afspraak is in ieder geval dat we een sluitende begroting willen voor volgend jaar. Punt.
Dinsdagmiddag werd het college bijgepraat over de gevolgen van de meicirculaire (dit is de brief van het Rijk waarin staat aangegeven hoeveel geld de gemeente krijgt uit het gemeentefonds). Bergen krijgt fors minder geld, dat is in ieder geval duidelijk. We zullen alle zeilen bij moeten zetten om dit op te kunnen vangen. Een gemeente heeft daartoe twee mogelijkheden: inkomsten vergroten of minder uitgeven. Het eerste leidt vaak tot hogere belastingen en daar houden wij niet van. Het tweede kan leiden tot minder voorzieningen, minder goed onderhoud, e.d. en daar houden we ook niet van. We hebben nu een paar weken om hier over na te denken. De afspraak is in ieder geval dat we een sluitende begroting willen voor volgend jaar. Punt.

Teambuilding nieuwe College
De woensdag en de donderdag hebben we besteed aan teambuilding van het College. We hadden elkaar nog nauwelijks echt gesproken. We zijn immers direct begonnen en tot een nadere kennismaking was het nog helemaal niet gekomen. We hebben daartoe een externe begeleider ingehuurd die ons verleidde tot een serieus diepgaand gesprek. Dit vond plaats in een hotel in Callantsoog. Even weg uit onze dagelijkse omgeving. Ik vond dit een zeer serieuze en belangrijke ervaring. Je leert je collega’s op een andere manier kennen en je begrijpt daarom ook veel beter hoe een ander denkt. Uiteindelijk komen we allen uit een andere politiek richting; een verschil in standpunt moet altijd besproken kunnen worden.

Die avond de raadsvergadering. Ik was na de teambuildingsessie in Callantsoog hartstikke moe. Ik vroeg me echt af hoe het zou gaan. Ik vond het al weer een stuk soepeler gaan dan de vorige keer, maar ik heb me wel voorgenomen een cursus debatteren te gaan volgen. Ik moet van mezelf iets assertiever worden in de beantwoording. Daarnaast heb ik me ook voorgenomen om mijn werkweek iets slimmer in te gaan delen. Op vrijdag had ik namelijk weer zes afspraken staan………..Iets te veel.

Eén afspraak betrof een gesprek met de KNRM. Zij willen in Egmond de loods vernieuwen en daarbij tegelijk ook onderdak geven aan de reddingsbrigade en de Pinck. Dat is heel mooi natuurlijk omdat we sowieso de locatie ‘De Werf’ al willen opknappen. Als dat nu een klein beetje op elkaar afgestemd zou kunnen worden dan is volgend jaar die hele hoek weer voor jaren netjes. De KNRM moet echter ook op de centjes letten en nog duidelijk moet worden hoe de huurconstructie kan worden georganiseerd. Mijn beeld is dat we hier nog vaker over zullen spreken.

’s Middags kennisgemaakt met de voorzitter van de stichting Noord-Hollands Landschap. Deze stichting beheert veel grond in Noord-Holland en probeert op deze manier de natuurwaarden van het landschap te bewaken. De stichting is afhankelijk van subsidies en merkt dat deze inkomsten afnemen. Ze hebben daarom een nieuw fonds opgericht dat meer lokaal werkt. Dit ‘streekfonds’ werkt heel lokaal. Subsidiegevers zien daardoor dat de middelen ook direct worden besteed in de omgeving. Natuurlijk is mij gevraagd of wij ook willen meedoen aan dit streekfonds. Op zich vind ik het wel een mooi initiatief, maar ik heb ook heel duidelijk aangegeven dat de gemeente Bergen geen geld over heeft. Sowieso kunnen we dus geen extra middelen hiervoor aantrekken.

Zorgboerderij
De laatste afspraak betrof een bezoek aan de nieuwe zorgboerderij van de Noorderhoeve. Hier worden 8 cliënten (in dit geval verstandelijk beperkt) opgevangen. De boerderij is gloednieuw en werd geopend door Youp van ’t Hek. De boerderij kon hier gebouwd worden omdat op deze locatie ooit eerder een boerderij heeft gestaan. Het bestemmingsplan stond het dus toe. Interessant vond ik de opmerking van de buurman die ooit op deze locatie zijn vee liet grazen: ‘Dit moet toch veel geld gekost hebben’.